Przechowywanie samochodu bez garażu (na wolnym powietrzu) jest przyczyną systematycznego niszczenia wszystkich jego urzą¬dzeń. Klimat Polski różni się zasadniczo od klimatów takich krajów, jak np. Włochy, gdzie samochód przez cały rok może być przechowywany bez garażu.
Ciągłe zmiany atmosferyczne, słońce, deszcz i wiatr już po kilku miesiącach zniszczą nie tylko lakier, lecz również opony i części gumowe samochodu, a korozja poszczególnych mecha¬nizmów samochodu doprowadzić może do zniszczenia kosztow¬nych części podwozia i silnika.
Przechowywanie samochodu nawet w najskromniejszym ga¬rażu znacznie przedłuży jego przebieg międzynaprawczy.
Garaż powinien mieć izolację cieplną, aby zapewnić w nim nawet bez ogrzewania, wyższą temperaturę niż na zewnątrz ga¬rażu. Zabezpiecza to silnik przed nadmiernym ochłodzeniem. Garaże metalowe lub drewniane można ocieplić przez wyło¬żenie od strony wewnętrznej grubą warstwą waty szklanej.
Najwygodniejsze są jednak garaże murowane z centralnym ogrzewaniem.
Do okresowych przeglądów technicznych oraz smarowania i regulacji podwozia potrzebny jest kanał obsługowy.
Wystarczy, jeżeli kanał będzie sięgał tylko do połowy długoś¬ci garażu, co schematycznie przedstawia rysunek VIII-1. Pod¬czas obsługi tylnego mostu należy wjechać do garażu odwrotnie niż przedstawiono na rysunku (silnikiem w stronę tylnej ściany garażu).
Szerokość kanału nie powinna przekraczać 97 cm, a jego głę¬bokość musi wynosić co najmniej 110 cm. Jeżeli kanał nie jest używany, zakładamy go poprzecznymi deskami o grubości około 40 mm.
W tylnej części podłogi umocować należy dwa trójkątne klocki lub poprzeczną belkę. Przy wjeżdżaniu do garażu tylne koła oprą się na tej belce, zapobiegając uderzeniu tyłem samochodu o ścianę.
Samochód pozostawiać należy w garażu zawsze w położeniu umożliwiającym szybki wyjazd, a więc przodem w stronę drzwi wyjazdowych.
Przed każdym wyjazdem należy sprawdzić wszystkie światła pojazdu. W tym celu na tylnej ścianie garażu zawiesimy małe lusterko (rys. VIII-1), które umożliwi szybkie i wygodne spraw¬dzenie światła „stop” i oświetlenie tablicy rejestracyjnej.
Na bocznych ścianach w tylnej części garażu umieścić należy półki na smary, tłocznice do smaru i narzędzia, których nie wozi się stale w samochodzie.
W suficie tylnej części garażu powinien być wietrznik.
Cała instalacja elektryczna w garażu powinna być bardzo sta¬rannie wykonana i zabezpieczona przed wilgocią. Najlepiej wszystkie przewody przeprowadzić wewnątrz specjalnych, sta¬lowych rurek, a żarówkę umieścić w szczelnej szklanej obudowie.
Ponieważ żarówka sufitowa i tak nie oświetli całego samo¬chodu, należy ją umieścić w ten sposób, aby oświetlała dobrze silnik po podniesieniu pokrywy osłony silnika.
Niezależnie od oświetlenia sufitowego, w garażu powinna znajdować się lampa przenośna na długim przewodzie. Instalo¬wanie lampy przenośnej na napięcie 220 V jest niebezpieczne. W pewnych określonych warunkach napięcie 220 wolt może wy¬wołać śmiertelne porażenie.
W pobliżu przewodów sieciowych instalacji 220 wolt należy zamocować na ścianie mały prostownik 220 — 12 lub 6 wolt (za¬leżnie od instalacji elektrycznej samochodu). Prostownik taki jest dostępny w handlu i oddaje duże usługi w garażu. Prąd prostownika wykorzystamy do trzech różnych czynności:
a) do ładowania akumulatora bez wyjmowania go z samochodu
b) do sprawdzania instalacji elektrycznej,
c) do zasilania lampy przenośnej.
Do lampy przenośnej wystarczy zupełnie żarówka 12V—15 W.
W garażu należy jeszcze umieścić gaśnicę przeciwpożarową oraz skrzynkę z piaskiem i łopatą do gaszenia pożaru.
Na widocznym miejscu umieścimy jeszcze tablicę (schemat) smarowania samochodu oraz duży napis „Palenie wzbronione”.
